سیاره51-قسمت اول

 سیاره51  

جوم علمی است برای همه.اما نجوم تنها یک دانش برای بشریت نیست.به جرئت میتوان گفت نجوم تخیل سازترین علم است.خصوصا وقتی صحبت به هوش ماورایی برسد،تخیل آدمی را به شدت برمی انگیزد.و این بار این تخیل گریبان انیماتورها را گرفته است.

وقتی صحبت از هوش ماورایی به میان می آِید،ناخودآگاه آدمی به یاد تصاویری می افتد که فیلمسازان از موجودات فرازمینی ارائه میدهند.که تا قرن گذشته عموما یک موجود با قیافه سبز رنگ در هر ابعادی،و اینک عموما یک موجود بسیار قدبلند با چشمهای کشیده و دست و پای دراز.

با رنگی نقره ای میباشد.اما آنچه اینک مورد توجه است  توجه به خود زمینیها به عنوان یک موجود فضایی است که از طرفی کاملا درست است.

. 

نوشته شده توسط عاطفه زمانی(قسمت اول)

انیمیشن سیاره51 با یک دید وارونه ،از دید موجوداتی فضایی به چندین سوال پاسخ میدهد.اول آنکه ما برای آنها فضایی محسوب میشویم.

دوم آنکه این موجودات فضایی صرفا موجوداتی پیشرفته تر از ما نیستند.و آنچه در فیلم بدان اشاره میشود این است که حتی به ورای سیاره خود نگاه نمی اندازند و تصور میکنند کل جهان هستی 500مایل طول دارد.

سوم آنکه آنها نیز به تخیل پردازی درباره موجودات خارجی میپردازند و این تخیل در همه جای زندگی آنها جریان دارد.و با آن به دید  یک خطر هم نگاه میشود.و حتی آنچنان که در فیلم نمایش داده میشود کتابهایی جهت مقابله با خطر احتمالی  حمله موجودات فضایی وجود دارد.
از آنجا که فیلم تنهاچند ساعتی وقت توضیح احوالات این سیاره ،یعنی سیاره51 را دارد،با نوعی عجله اما همراه با ریزبینی دقیقی سعی میکند باورهای مردمان آن سرزمین پیرامون موجودات فضایی را به دقت به تصویر بکشد.و به همین دلیل احساس میشود که موضوع موجودات فضایی در این انیمشین در سیاره51 مهمترین موضوع است.با این وجود شخصیتهای بیتوجه به این موضوع نیز در فیلم به چشم میخورند.

چهارم آنکه در سیاره آنها نیز اطلاعات مربوط به  موجودات ماورایی طبقه بندی شده در رده  نظامی بوده و  حقیقت در اختیارمردم قرار نمیگیرد.در انیمیشن از مکانی با عنوان پایگاه شماره 9 سخن به میان می آید که مکان آن معلوم نیست و اطلاعات مربوط به موجودات فرازمینی در آنجا نگه داری میشود.وجود پایگاه شماره 9،بیشتر به شایعه ای میماند،درست مانند شایعات مربوط به وجود مکانهای مشابه در زمین که هنوز به اثبات نرسیده است.مردم سیاره 51 از صحبت در این مورد زیاد خوشحال به نظر نمیرسند.و کمتر به آن میپردازند.
اما در یک سکانس فیلم که فرمانده نظامی پایگاه فریاد میزند "بیاید این اطلاعات را به پایگاه9 ببریم،مردم تعجبزده به او نگاه میکنند و این سوا ل بیجواب در ذهنها باقی میماند که آیا واقعا چنین جایی وجود دارد؟"سوالی بیجواب در سیاره خود ما.
نکات ریزی که انیماتورها در جریان کارتون به آنها پرداخته اند بسیار جالب است.
از جمله این نکات برای ایجاد محیطی متفاوت با زمین در ذهن بیننده میتوان به نوع بارش سیاره51 اشاره کرد.که بطور کلی نکته مهمی در فیلم محسوب میشود.این بارش از جنس سنگ میباشد.اما سنگهایی که محکم نیستند و درست مانند توده ای از کنگلومرا میمانند که با برخورد با زمین متلاشی میشود.اما نکته ای که شاید با توجه بیشتر به ذهن بیاید چگونگی تشکیل چنین بارانی است،و دیگر آنکه حتی اگر کاغذ  گلوله شده از ارتفاعی که ابرها در آن تشکیل بارش میدهند بیفتد با سرعتی که دارد خرابی به بار می آورد.و نیز سایز این سنگهای بارانی تقریبا به اندازه یک توپ تخم مرغی کوچک است.که ابعاد بزرگی محسوب میشود.چنین برف یا بارانی در زمین یک سیل به حادثه با شمار می آید.در هر صورت با دیدن اولین سکانس بارش سنگ از آسمان به طور کاملا غافلگیر کننده در ابتدای فیلم،و به تصویر کشیدهشدن لبخند مردمان سیاره51،این موضوعات از یاد میرود.
نکته دیگر،وسایل حمل و نقل در این سیاره است.که به نظر پیشرفته می آید.ماشینهایی که روی هوا حرکت میکنند،البته با سرعتی اندک.پس این سیاره نسبت به الان زمین ما اندکی جلوتر است.
نکته دیگر خوراکیهای این سیاره میباشد که مانند ماشینهایش روی هوا هستند!مثلا در سکانسی از فیلم هنگام آماده کردن ناهار در باغچه بیرون منزل،گوشتها روی کباب پز روی هوا میپزندو بین زمین و هوا معلق هستند.
نکته دیگر آن است که در این سیاره موزه فضا و نیز تلسکوپ وجود دارد،اما با وجود آن منجمین بسیار ضعیف هستند و تصور رمدم بر محدود بودن جهانشان و نیز این موضوع است که :ما همه چیز را در مورد جهانمان میدانیم"جمله ای که در انیمیشن مدام به آن پرداخته میشود و توسط شخصیت اصلی فیلم تکرار میشود.این حالت،زمانی را به یاد می آوردکه گالیله برای اولین بار به عنوان تنها فرد در جهان ،؛حقیقیت جهان را کشف نمود.اما مردم از باور آن امتناع ورزیده و کلیسا به عنوان قدرت آن زمان از پذیرفتن آن سرباز زد.در سیاره 51 مردم از این باورهای جدید میترسند ،به حکومت خود بسیار اطمینان دارند و با وجود آنکه آنچنان که از چهره ها بر می آِید شکاک به نظر میرسند منتظر حرف نظامیان میمانند و اینطور به نظر میرسد که آنچه آنها میخواهند را باور دارند. 

در این میان تنها گروه اندکی چند نفره به اعتراض میپردازند که خود جای بسی تامل است